maşuk naapsın

Samed

Her şeyin kendine muhtaç olup, kendisi hiç kimseye ve hiç bir şeye muhtaç olmayan;

ALLAH demektir. ALLAH ’ın güzel isimlerindendir.

İnsan kalbinin bu isme nispet edilip ayna olmasında iki ince nükte vardır.

Birinci Nükte

Samed isminin durumudur.

Hiçbir şeye muhtaç olmamak manasında, kusursuzluk ve mutlak kemal manası vardır.

Yani hiçbir şeye ve hiçbir kimseye muhtaç olmayan, ancak mükemmel ve kusursuz bir Zat olabilir.

Elbette bu ismin tecelli edeceği ve kendisini göstereceği aynanın mahiyeti de bundan nasibini alacaktır.

Yani Samed isminin aynası, ancak kusursuz ve mükemmel bir Zatı kabul edip, onunla itminan bulacak bir mahiyete sahip olacaktır.

Nasıl mide, bünyesine uygun olmayan maddeleri istifra suretinde dışarı atıyor ise; insanın kalbi de ALLAH ’tan başka hiçbir mahlukun muhabbetini kabul etmiyor,

istiskal suretinde dairesinin dışına atmak istiyor.

İkinci Nükte

Kalbin durumudur. Kalbin program ve planı; ALLAH ’ın kusursuz sıfat ve Zatına göre çizilip tasarlanmıştır. Yani onu sevmek ve onu kabul etmek üzerine programlanmıştır.

ALLAH ’ın dışında hiçbir şey ve hiçbir mahluk, kalbi doldurup tatmin edemez.

Kalp ile SAMED arasında vacip derece bir gereklilik vardır.

Bu gerekliliği bozmaya çalışmak, acının ve azabın içine düşmektir.

Ekser insanların mecazi aşklardan şikayetleri buna şahittir.
Kalbin programı içinde nihayetsiz acizlik ve fakirlik yazılımı da vardır.

İnsan bu nihayetsiz acizlik ve fakirlik damarı ile

ALLAH ’a muhtaç ve müştak olduğunu hissediyor.

Kalbin şiddetle ALLAH ’a yönelmesinin sebeplerinden birisi de;

kalbin içindeki acizlik ve fakirlik damarlarıdır.