Haset ettiğimiz dünyalıkların gelip geçici şeyler olduğunu, üstelik ALLAH katında derece ve kıymet kazanmanın mal ve mülk ile olmadığını düşünürsek,
dünyalıkların hasede değmediğini idrak ederiz.
Öyle ki haset edilen ve imrenilen dünyalık çoklarını helakete sürüklüyor, çokları davasını bu dünyalıklar yüzünden kaybediyor, böyle riskli ve tehlikeli şeylere imrenmek ve ona haset etmek akıl karı değildir.
Tıpkı kendini zehirleyen bir adama gıpta ile bakmak gibi.
Şayet insan içindeki kin ve hasedi teskin edip yüzünü hakka çeviremiyorsa bu kin ve nefreti eylem ve amele dökmediği müddetçe mesul sayılmaz.
insan o duygusunu açık etmedikçe ve onun kusur olduğunu bildiği sürece inşallah ona zarar vermez. Zaten insanın bu halden rahatsız olması, bir cihetle tövbe ve istiğfar demektir. Bu gibi manevi zafiyetler gelip geçici ya da bir imtihan gereği olduğu için, çok üstünde durup hastalık haline getirmemek gerekir.
Kötülük yaptın mı kork,
çünkü o bir tohumdur, ALLAH yeşertir karşına çıkartır...
Mevlana Celaleddin Rumi
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder