seni gidigidi out beni gidigidi in

Nefis

kusurunu görmez, nasihati üstüne almaz, üzerine toz kondurmaz.

Zayıf olan şeytan, kuvvetli olan insan iradesine bir takım hilelerle galip gelebiliyor. İnsanın çoğu zaman haramlara girip, şeytana mağlup olması, şeytanın kuvvetli olduğundan değil, onun hilesinin ve desisesinin kuvvetli olduğundan ileri gelir.

şeytan, insanın RABBine günahsız varmasını istemediği için, açık olan tevbe kapısını insana kendi eliyle kapattırmaya çalışır.

Bunu temin etmek için de şöyle bir desiseye başvurur. İnsana nefsini hoş gösterir. Nefsin kusurlarını göstermez. Şeytanın bu oyununa gelen bir insan, kusurunu itiraf etmez. Bir kusur olsa da bin bir bahane bulup, suçu yine başkasının üzerine atar.

kadının biri komşularına eziyet eder komşular bakarlar olacak gibi değil napalım ne edelim

her cuma kendilerine sohbet eden hocalarına söyleyelim o ona nasihat etsin söylesin diye düşünürler sonra hocaya anlatırlar hocada tamam deyip sohbete başlar kadının gözüne baka baka anlatır nasihat eder bi ara kadın hocanın lafını keser hocam varya sizin bu anlattıklarınız aynısını görümcem yapar keşke o burda olsaydıda dinleseydi der.

Kusurunu görmemek o kusurdan daha büyük bir kusurdur. Nefsini kusursuz gören, günahını itiraf etmez, itiraf etmediği için de elbette o günahından tevbe etmeyip, ALLAH ın af ve mağfiretinden, rahmet ve merhametinden mahrum kalır. Şeytan bunu iyi bildiği için insanı tevbe istiğfardan uzaklaştırmaya, insana açılan mağfiret kapısını kendi eliyle insana kapattırmaya çalışır. Bu kapıyı kapattırmanın yolu da insana nefsini kusursuz gösterip, günahını itiraf ettirmemektir.

İnsanı günaha meylettiren, dersini şeytandan alan nefis olduğu için bütün kusurlar ondan çıkıyor. Bir defa insanı mağlup etmiş, günaha girdirmiş; ikinci defa da o günahını itiraf ettirmeyerek mağlup etmeye çalışıyor. Çünkü insan kusurunu görse, günahını itiraf eder. Günahını itiraf eden o günahtan tevbe eder, affedilmesi için CENAB-I HAKK’a istiğfarda bulunur. Bu şekilde, günahlara karşı, ALLAH’ın rahmetine sığınan, umulur ki, affedilir de o günahların zararından kurtulur. Zaten şeytanın insanı mahrum bırakmaya çalıştığı şey de ALLAH’ın affı ve mağfiretidir.