Kafirin kardeşliği ve dostluğu

144. Ey iman edenler! Mü'minleri bırakıp da kâfirleri dost edinmeyin. Kendi aleyhinize ALLAH'a apaçık bir delil mi vermek istiyorsunuz?

Kafirin kardeşliği ve dostluğu zamanın en küçük birimi olan salise kadar değerli ve o kadar genişliktedir.

Zira bu kardeşlik ve dostluk ALLAH için olmadığından, sonucu olmayan akim bir dostluk ve kardeşliktir. Kafirin nazarında her şey bir an görünür sonra zaman nehrinin girdabında kaybolur birer zavallı mahluklardır. Böyle olunca onun kardeşlik ve dostluğu kısacık zaman diliminde hapsolmuş, menfaat esaslı ve devamı olmayan sahte bir kardeşlik ve dostluktur.

Küfür ve gafletin nazarında her şey fenaya mahkum esassız ve çürüktür. Hal böyle olunca ona mebni olan dostluk ve kardeşliklerde esassız ve çürük olur demektir.

Lakin iman kardeşliği ALLAH için olduğundan, sonlu ve fani değil ebedi ve daimidir. Bir dakika ALLAH için dostluk kurmak ebedi cennette ebedi dostluğu netice vereceği için, bu dostluk akim ve güdük değil daimi ve ebedidir. Bu yüzden esaslı ve sağlam temelli bir dostluk ve kardeşliktir.

Mümin bir zat, imanın verdiği nur ve muhabbet ile mazide kalmış enbiya ve evliyalar ile dostluk kurabildiği gibi, istikbalde de aynı dostluk ve muhabbeti devam ettirebilir. İmandan gelen kardeşlik güneş gibi sönmez ve devamlıdır; küfrün kardeşliği ise

çabuk sönen bir saman alevi gibidir.

Ömer b. Hattab (r.a.) şu hadisi rivayet eder: "ALLAH'a (c.c.) olan bağlılıklarından dolayı peygamberler ve şehidler olmadıkları halde, peygamberler ve şehidlerin bile onlara gıpta edecekleri ALLAH'ın (c.c.) bazı kulları vardır."

Ashab: "Ey ALLAH'ın RESULÜ SAV! Onlardan bize haber ver," dediler.

"Onlar aralarında neseb veya ticaret bağı olmaksızın, sırf ALLAH (c.c.) rızası için birbirini seven müminlerdir. Onların yüzü nurdur. Nurdan yapılmış koltuklar üzerindedirler? insanların mahzun olup korktukları bir günde, onlar ne korkar ne de mahzun olurlar. RESULULLAH (s.a.v.) daha sonra da şu âyeti okudu:
"Dikkat edin! ALLAH'ın veli kulları üzerinde ne korku vardır ne de mahzun olacaklardır."

( Yunus: 62)