Her varlık, yaptığı bütün işleri ALLAH namına yapmakta, O’nun ihsanıyla kendi gücünün çok ötelerinde işler başarmaktadır. Öte yandan, bu dünya hayatında
“cemal ve celal tecellileri” birbirini takip etmekte,
“her kemale bir noksan katmak bu âlem-i kevn ü fesadın(Var olma ve yok olma yeri) muktezası” olduğundan,
sıhhati hastalık, gençliği ihtiyarlık,
izzeti zillet takip etmektedir. Bu ise her iki tip esmanın da tecelli etmesi içindir.
Mesela, insan gençliğinde Muizz (izzet sahibi) isminin bir cilvesiyle güçlü, kuvvetli, sağlam ve dinç olur. Daha sonra Müzill (zillet verici) ismini tecellisiyle ihtiyarlar, hastalanır, güçsüz ve kuvvetsiz kalır.
İnsan her iki halde de İlahi isimlere ayna olmakta ve bundan bir şeref kazanmaktadır. Çiçeklerin açması ve solması, baharı sonbaharın takip etmesi, ruhumuzun bazen neşe ile mesut, bazen kederlerle mahzun olması da bu iki tür tecellilere dayanır.
Ahirette ise, cemal tecellileri bütün güzelliğiyle cennette,
İnsan her iki halde de İlahi isimlere ayna olmakta ve bundan bir şeref kazanmaktadır. Çiçeklerin açması ve solması, baharı sonbaharın takip etmesi, ruhumuzun bazen neşe ile mesut, bazen kederlerle mahzun olması da bu iki tür tecellilere dayanır.
Ahirette ise, cemal tecellileri bütün güzelliğiyle cennette,
celal tecellileri ise bütün ihtişamıyla cehennemde kendini gösterecektir.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder