yavaşş yavaşşş

 Bir arkadaşınızın çok şefkatli biri olduğunu düşünüyoruz. İnsanlara karşı, hayvanlara karşı, hatta bir karıncaya varıncaya kadar...bunu yapmak yaradılış gereği olsa gerektir. Yaradılışın gereğini yapmamak, gayrı fıtri yani fıtri olmayan şeylerin yavaş yavaş bizi sardığı neticesi verebilir. Şefkat gösterilmesi gerekmeyenlere de şefkat gösterilmesi ve bunun devam ettirilmesi yavaş yavaş fıtri olan şefkati ortadan kaldırır. Şefkatsizlik insanda asıl, şefkat göstermek tali konumuna geçebilir. Belki de şefkatlilik durumu yok olmayla gitgide o latif hissiyatın ölümüyle sonuçlanabilir. Demek ki gayrı fıtri bir şeye niyet edip yaptık mı ve bunu daimi kıldık mı artık yavaş yavaş o fıtri halimiz ortadan kalkar, bir cihette ölür.

"İnsan eğer inandığı gibi yaşamazsa yaşadığı gibi inanmaya başlar."