Herkesin, her varlığın bir vazifesi vardır. Mesela, tavuk yumurta yapmakla vazifelidir. Yumurta yapmayı bırakıp başka şeylerle uğraşması doğru değildir ve hem gerek de yoktur. Askerlik yapan bir askerin vazifesi talim ve eğitimdir; onun dışındaki işlerle uğraşması, asıl vazifesini aksatır.
Bir öğrencinin okuldaki vazifesi ders dinlemektir, başka işlerle uğraşması asıl vazifesini aksatacaktır. Bir öğretmenin de asıl vazifesi ders vermektir; ders vermenin dışında başka işlerler uğraşması vazifesine karşı ihmalkarlıktır.
Bir öğrencinin okuldaki vazifesi ders dinlemektir, başka işlerle uğraşması asıl vazifesini aksatacaktır. Bir öğretmenin de asıl vazifesi ders vermektir; ders vermenin dışında başka işlerler uğraşması vazifesine karşı ihmalkarlıktır.
Aynen öyle de, insanın da bir yaratılış gayesi vardır. Kainat kitabını okumak ve kulluk etmektir. Onun dışındaki işler sadece bu gayeye hizmet ettiği sürece doğrudur; aksi takdirde vazifesini terk etmektir.
Mesela, rızık kazanmak adına namazı terk etmek, vazifeden kaçmaya bir örnektir.
Rızkı kazanırken de; "ALLAH bu çocukları bana emanet etmiştir; bu emanetlere bakmak için, çalışıyorum." derse, o da ibadet olur.
Askerin dili ve vazifesi nasıl emre itaat etmek ise,
insanın vazifesi de aynı şekilde ALLAH’ın emirlerine itaat ve imtisaldir(alınan buyruğa bütünüyle uyma).
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder